yorumlar için tşkler

(Arda hastaneye gelmiştir)

Arda: Durumu nasıl?
Levent: Aynı.
Aslı: Ben...hala inanamıyorum.
Arda: Bende.
Aslı: Ben hemşireden Reyhanın yanına girmek için izin isteyeceğim.
Arda: İzin veriyorlar mı?
Aslı: Bilmem verirler belki.
Levent: Ben girdim. Ama 5 dk izin veriyorlar.
Aslı: Olsun 5dk da yeter.
Arda: Aslı dur bişi dicem sende bir gariplik var birşey mi oldu? Üzgünsün.
Levent: Muratla tartışmışlar.
Aslı: Ya Levent!
Levent: Ne bilmesin mi?
Arda: Aaa neden tartıştınız?
Aslı: Hasret meselesi.
Arda: Canım bu konuyu Muratla konuşma bir daha. Murat kararını vermiş, bize sadece beklemek düşer. Tabi hatasını anlarsa...
Aslı: Hıı. Neyse ben hemşireyle görüşeyim.(gider)
Levent: Hasret denen o kız Muratla Aslının arasını açmış.
Arda: Murata haber vermemiz gerekiyor.
Levent:(neyi der gibi bakar)
Arda: E Reyhanın durumunu. Reyhan sonuçta..Muratında arkadaşı.
Levent: Ben ararım birazdan.

(Muratla Hasret geziniyorlardır)

Hasret: Oca
Murat: Efendim.
Hasret: Ya bişi dicem sen bişeyemi üzüldün?
Murat: Yoo. Nerden çıkardın?
Hasret: Bilmem. İçime doğdu.
Murat: Aslında evet..
Hasret: Anlat bana..
Murat: Aslıyla tartıştık.
Hasret: Ondanmı ağlıyodu?
Murat: Sen nerden gördün?
Hasret:(Telaşlanır) Nerden görücem giderken sesini duydum..
Murat: Hı.(Telefonu titreşimde çalar.)
Hasret: Oca otursak mı?
Murat: Aaah!!
Hasret: Niye bağırıyon oca?
Murat: Neden bağırdım? hah buldum bağırdım çünkü..karnım ağrıyor.
Hasret: Çok mu? doktor var görünelim.
Murat: Hayır çok değil ben bi odama çıkıp gelicem sen bekle aaaahhhh!
Hasret: Önüne geleni yersen olcağı o.(Murat uzaklaşırken hasrette peşinden gider çalılıkların arkasına saklanır. Murat telefonla konuşmaya başlar)

Murat: Levent.
Levent: Naber Murat?
Murat: İyi. Sen?
Levent: İyi. Bişi dicem sana.
Murat: Evet.
Levent: Reyhan...
Murat: Reyhan mı? noldu ona?
Levent: Hastanede yoğunbakımda..
Murat: Ne! neden!
Levent: Zayıflama hapı kullanmış.
Murat: Of be Reyhan naptın ya!
Levent: Gelmen gerekiyor. En azından şimdilik inadını bırakmanı istiyorum.
Murat: Ya Levent...
Levent: Tamam en iyi arkadaşının yanında olma. Durumu iyi değil. Eğer en kötüsü olursa dilim varmıyor onu söylemeye yanında olmayacak mısın? neden? senin o lanet olası inadın yüzünden!
Murat: Bana bağırmak için mi telefon açtın zaten gizli konuşuyorum Hasret duymasın diye.
Hasret: Duymuyom sanki!
Levent: Aaa neden?
Murat: İddiaya girdik. Telefonlarımızı açarsak havuza atlıcaz.
Levent: Ooov. Neyse buraya geliyor musun gelmiyor musun?
Murat: Tamam ama bugün değil.
Levent: Tamam yarın falan gel ama.
Murat: Tamam görüşürüz.
Levent: Bay.(Kaparlar)

(Hasret hemen oturdukları yere kaçar. Muratta gelir)

Hasret: İyi misin?
Murat: Evet.
Hasret: MMmm. İyi ol ep gerçi astada olabilirsin.
Murat: O ne demek şimdi?
Hasret: Ava diyom soğuk.
Murat,: Evet soğuk.
Hasret: Avluyla gez bence.
Murat: Yok artık daha neler! Islak mıyım üstüme havlu alıcam?
Hasret: Bilemem.
Murat: Ne demek şimdi bu?
Hasret: İddiayı diyom unutmadın dimi? Telefon yoktu!
Murat: Iııı tabi unutmadım.
Hasret: Daa demin arayan kimmiş?
Murat: Levent ya bişiler dedi.(Hasrete eyvah der gibi bakar) Olamaz.
Hasret: (Ters ters Murata bakar)

Arda: Söyledin mi?
Levent: Söyledim yok bugün gelmiyor.
Arda: Allahım ne buluyorsa şu kızda?

Levent: Bilemem artık ne buluyorsa.
Arda: Levent bak sen Muratı sanki daha iyi tanıyor gibisin. Sakın Muratın Hasretle ilişkisi olmasın?
Levent: Bilemiyorum..gerçi Selinden sonra biraz zor gibi ama...
Arda: Hasret ona göre değil...hayatı, kariyeri herşeyi gidicek...
Levent: Beklicez başka yol yok ufukta....

Murat: Hasret bak...(hasret sözünü keser)
Hasret: Ocaa yok ööle oyunbozanlık...iddayı kaybeden avuza emde elbiseleriylen atlayacaktı. Adi dooru avuza bakalım...
Murat: Hasret seninle bir anlaşma yapalım sen beni havuza atlatma bende sen ne dersen onu yapayım nasıl ama?
Hasret: Op op op dur beya oca. Aynen kendi ağzınlan dediğin gibi avuza elbiselerlen atlayacann bu kadar!
Murat: Of gel be gel!!

(Havuza doğru giderler)

Hasret: Adi atla.
Murat: Of ya...ya ya Hasret lütfen bak 1 gün boyunca ne dersen yapıcam bak söz.
Hasret: Yok ya başka isteğin!
Murat: (nolur der gibi şeker şeker bakar:) )
Hasret: Bak atla yoksa ben atacam!
Murat: Fularımı al bakayım.
Hasret: Elbiseylendi ama neyse buda benden olsun bakalım.
Murat:(Hasrete bakar tam kaçacakken hasret belinden tutup havuza atar)
Hasret: (Kahkahalara boğulmuştur)
Murat: Gülme bak! Hasret kime diyorum!
Hasret: Oca çok komiksin ama...
Murat: Hahaha gerçekten komiğim ya!
Hasret: Tamam cezan bitti adi çık bakalım astalancan bide başıma.
Murat:(Havuzdan çıkar. Sırılsıklamdır titremeye başlar)
Hasret: Lan avlu getirin be!
Murat: Hasret lan deme!(Görevliler havlu getirince sarınır) Biraz daha burda kalırsam hastalanıcam.
Hasret: Çık odaya çabuk çabuk.
Murat: Çekiştirme be!
Hasret: Ne ala ya em diyon bana be deme em kendin diyon o nasıl iş?
Murat: Hasret git başımdan ya! (Tartışa tartışa odaya çıkarlar)

(Aslı, eve gelir)

Aslı: (hertarafı dağıtıp ağlamaya başlar) Muraat! bana geliceksin sen geliceksin ya geliceksin ya geliceksin! allah belanı versin hasret hepsi senin yüzünden hepsi görürsün sen görürsün!(daha kötü ağlamaya başlar)

(Arda ve Levent yoğunbakım penceresinden Reyhana bakıyorlardır)

Arda: Levent
Levent: Efendim Arda.
Arda: Reyhanın anne-babasına nasıl söylemeyi düşünüyorsun?
Levent: Şimdi değil bunları konuşmayalım lütfen.
Arda: Peki nasıl istersen.
(O sırada Reyhanın yaşam çizgisi durur.)
Arda: Reyhan...
Levent: Doktor bey hastaya birşeyler oluyor yardım edin!!(Doktorlar gelir şok uygularlar. Yaşam çizgisi atar)

(Murat duş alıyordur. Hasrette Muratın kıyafetlerini düzenliyordur. Bir ara bir hırkasını koklar kendinden geçer. Murat aniden çıkar)

Hasret: (telaşlanır) Ay şey oca avlu al avlu al al ay şey ben öyle..
Murat: Hasret noluyorsun sakinleş hele.
Hasret: Ne biliyim ya öyle çıkınca sen şey ettim.
Murat: Tamam yani havluyu vermen incelik olmuş ama bu kadarda ısrarla ve telaşla vermende garip doğrusu...
Hasret: Neyse ben odama çalışmaya gidiyom.(çıkar) Aman be Asret ne ayallere dalıyon be kendine gel sen önce.(odasına girer)

(Levent ve Arda hastanenin bahçesinde oturuyorlardır.)

Levent: Ben bi eve gidip geleyim.
Arda: Tamam sen git ben beklerim Reyhanın başında.
Levent: Hıhı.(arabayla ordan uzaklaşır)

(Aradan 1 saat geçer. Hasret öğle yemeği için otelde Muratı aramaya başlar ama bulamaz. Görevliye sorar)

Hasret: Baksana bi
Görevli: Buyrun hanımefendi?
Hasret: Murat Turalıyı gördünmü buralarda?
Görevli: Hayır.
Hasret: Nerde bu ya?
Görevli: ?
Hasret: Neyse adi kolay gelsin.
Görevli: Sağolun.
Hasret: Aman be küstü bana çıkmıyo. Nerdesin oca nerdesin be!

(Hasret arama çalışmalarını bir süre daha sürdürür. Odasına bakmadığı aklına gelir. Odaya girer. Murat uyuyordur)

Hasret: Murat oca?
Murat:(Uyanır) Hasret noldu?
Hasret: Oca bu ne uykusu böyle öğlen öğlen?
Murat: Ya uzanmıştım öyle uyumuşum.
Hasret: Oca? yüzün kıpkırmızı olmuş.
Murat: Sahi mi? bilmem rengi öyledir.
Hasret: Yok yok (Muratın alnına dokunur) Oca yanıyon sen be !
Murat: Yorganın altındayım ya ısınmışımdır.
Hasret: Ayy astalanmışın be.
Murat: Senin yüzünden!
Hasret: Bi laf sokma be! off ne yapmam lazım ambulansımı çağırsam yoğunbakıma alsınlar seni yada yok yok eczaneyi alıp getirsem ilaçlar falan yada doktor çağırsak....
Murat: Oha Hasret abartma alt tarafı grip oldum işte (hapşırır)
Hasret: Buldum ıı ben emen gelirim.
Murat: Tamam (öksürür)

Levent eve gelir. Koltuğa oturur. Babası arar (Babanın adı Ahmet)

Ahmet: Levent oğlum
Levent: Baba! babam benim nasılsın?
Ahmet: İyiyim oğlum sen?
Levent: Bende iyiyim.
Ahmet: Oğlum birşey söylemek için aradım seni...
Levent: Dinliyorum.
Ahmet: Annen...
Levent: Noldu anneme?
Ahmet: Hastalandı.
Levent: Ne! baba !!! durumu nasıl iyi mi kötümü !!! birşey söyle nolursun ya!!!
Ahmet: Durumunu bilmiyorum meraklanma konuşuyor ama.
Levent: Oh şükür ya...
Ahmet: Ama seni görmek istiyor oğlum.
Levent: Oraya mı gelmememi istiyor?
Ahmet: Hıhı.
Levent: Ama burada önemli işlerim var.
Ahmet: Oğlum işlerini bırak annen o kadın annen! Türkiyeye gittin gideli ne ararsın ne sorarsın bizi!
Levent: Tamam baba geliyorum. Pazartesi ordayım.
Ahmet: Tamam Leventcim görüşürüz.
Levent: Hıhı.(Kapatır) Allahım anneme birşey olmasın lütfen...lütfen....

(Murat Hasreti bekliyordur. Hasret elinde kocakarı ilaçlarıyla odaya girer)

Hasret: Dert sende derman bende.
Murat: Bunlar ne Hasret? Sakın bana...
Hasret: Evet. Onlar.
Murat: Ya Hasret alternatif tıp uygulamasan bana?
Hasret: Aaa ablam yapardı bana 5 saate ayaktaydım be al iç iç.
Murat: Hasret bunların mide bulandırıcı bir kokusu var nasıl içiyodun bunları öff!
Hasret: Amaca giden yolda diken vardır derler.
Murat: Öyle bir söz hiç duymadım şahsen!
Hasret: Ama iç bunları bak iyi geliyo diyom.
Murat: İstemez Hasret istemez. Bende diğer insanlar gibi hasta olunca ilaç alıp dinlenince ve uyuyunca iyileşeceğimi umuyorum!!
Hasret: Ya tabi onlarıda yabcan ama bunlarda artısı be.
Murat: Hasret lütfen bak. A bu arada bavulumun içinde ağrı kesici-ateş düşürücü hap var verirmisin? a bide bir bardak su rica edicem.(gülümser)
Hasret: (sinirli bakışlarla verir)

Aradan 3 saat geçer. Arda Reyhanın başındadır. Reyhan kendine gelir...

Reyhan: Levent.
Arda: Doktor bey! Hasta kendine geldi!
Doktor: İzin verin beyfendi.(İçeri girer) Hanımefendi...
Reyhan: Nerdeyim ben? neden burdayım? noldu bana?
Doktor: Kullandığınız zayıflama hapı sizi ve kanınızı zehirledi.
Reyhan: Ne! ama hap onaylıydı.
Doktor: Hayır değildi. Ama neyseki ucuz atlattınız. O beyfendi sizi kucağında buraya kadar getirdi
Reyhan: Levent...
Doktor: Az daha kullansaydınız o haplardan ölebilirdiniz. Bir daha böyle birşeyi sakın denemeyin. Obezite hastaları bile hap kullanmıyor. Ayrıca kilonuzda yok.
Reyhan: Levent nerde?
Doktor: O beyfendi yok ama başka bir arkadaşınız var. Kızım beyfendiyi içeri alın.
Hemşire: Peki doktor bey. Buyrun.(Arda girer)
Arda: Reyhan iyimisin?
Reyhan: Burdan çıkmak istiyorum Arda.
Doktor: Reyhan hanım kontrolleriniz yapılmadan sizi burdan çıkartamayız.
Reyhan: Lütfen
Arda: Reyhancım zorluk çıkartma Doktor ne diyorsa o.

(Murat uyuyordur. Hasret televizyon izliyordur. Aslı arar)

Aslı: Hasret
Hasret: Aslı?
Aslı: Seninle birşey konuşmak istiyorum. Müsaitseniz gelicem.
Hasret: Ya bilmiyomki ocada astalandı.
Aslı: Ne! noldu Murata!
Hasret: Ya grıp oldu be.
Aslı: Hemen geliyorum
Hasret: Dur gelme ben allediyom.
Aslı: Öf be seninle uğraşmıcam geliyorum işte.(Kapatır)
Hasret: Gıcık şey be!

(Levent bavulunu hazırlar ama önce Ardayı arar)

Levent: Arda birşey söyleyeceğim.
Arda: Levent asıl ben sana birşey söyleyeceğim inanmayacaksın ama Reyhan kendine geldi!
Levent: Ne! inanmıyorum!
Arda: Ne güzel değilmi? ha bu arada sen ne söyleyecektin?
Levent: Ben..Makedonyaya gidiyorum aslında Pazartesi gidecektimde bugün gideyim dedim.
Arda: Aaa o nerden çıktı şimdi?
Levent: Babam aradı annem hastalanmış, beni görmek istiyormuş.
Arda: Önemli mi?
Levent: Bilmiyorum ama galiba.
Arda: Tüh ya neyse geçmiş olsun dileklerimi ilet babanada selamlarımı ilet.
Levent: Tamam iletirim. Neyse biletimi aldım ben 1,5 saat sonra uçağım kalkıcak. Görüşürüz.
Arda: Geliyim mi yanına?
Levent: Yok ya Reyhanın yanında kal sen.
Arda: İyi peki hadi bay bay gidince ara beni.
Levent: Tamam ararım. Bay
Arda: Bay.(kaparlar)
Reyhan: Noldu Arda?
Arda: Levent Makedonyaya gidiyormuş.
Reyhan: O neden?
Arda: Annesi hastalanmış.
Reyhan: Hii! önemli değil dimi?
Arda: Bilmiyormuş. Neyse çıkmam gerekiyor dinlen sen fazla konuşma yorma kendini.
Reyhan: Hıhı.(arda çıkar)

Aslı otele gelir

Hasret: Iııy geldi gıcık.
Murat: Noldu Hasret?
Hasret: Aslı geldi oca.
Murat: Neden?
Hasret: Ya bişi konuşcam dedi bende asta olduğunu dedim ona oda geldi işte.
Murat: Naptın naptın?
Hasret: Asta olduğunu söyledim.
Murat: Bravo ya bravo!
Hasret: Oca bağırma astasın zaten. Em Aslı arkadaşın noldu şindi?
Murat: Artık değil.
Hasret: Asıl sana bravo oca.(Aslı odanın kapısını çalar Hasret istemeyerek açar)
Aslı: Çekil. Murat? iyi misin?
Murat: Sayende kötü oldum ama sen gelmeden önce gayet iyiydim.
Aslı: Aşk olsun Murat.
Murat: Bana aşk deme Aslı özellikle senin ağzından aşk lafını duymak istemiyorum.
Aslı: Murat ben sadece seni görmeye geldim kavga etmeye gelmedim.
Murat: Tamam gördün beni gidebilirsin.
Aslı: Tamam Murat ben seni gördüm iyisin hep iyi ol. Iıı Hasret seninle birşey konuşmak istiyorum.
Hasret: Ne konuşmak istiyon burda konuş.
Aslı: Özel.
Hasret: Murat oca sen dur ben emen geliyom.(Çıkarlar) ne konuşcan benlen?
Aslı: Bak Hasret Muratı elde edeceğini sanıyorsun ama yanılıyorsun onu asla ele geçiremeyeceksin tamam mı buna asla izin vermicem anlıyormusun asla!
Hasret: Ne diyon be? ne elde etmesi?
Aslı: Sen anladın artık.
Hasret: Ayır anlamadım anlat ele bi doru düzgün be.
Aslı: Senden..iğreniyorum Hasret.
Hasret: Ben sana bayılıyodum sanki.
Aslı:(sinirle ordan uzaklaşır)

(Hasret odaya girer)

Murat: Ne diyor?
Hasret: Aman be gelmiş bana Muratı ele geçiremeyecen diyip durdu.
Murat: Biliyor muydun sen?
Hasret: Neyi?
Murat: Aslı gelmişti hani buraya..
Hasret: Eee?
Murat: Ağlayarak çıkmış hatta.
Hasret: Ay evet.
Murat: O zaman bana sana aşığım dedi.
Hasret: Ne!
Murat: Bizde o yüzden tartıştık.
Hasret: Ayy! inanılmaz buna be.
Murat: Öyle ama maalesef doğru.
Hasret: Ondan sinirliydin sen.
Murat: Hıhı.

Aradan 2 saat geçer. Muratın ateşi düşmüyordur. Hasret son çareyi Nesrini otele çağırmakta bulur. Ama Hasrette Nesrinin numarası olmadığı için Muratın telefonundan arar.

Hasret: Oca!
Murat: (öksürür) Efendim Hasret.
Hasret: Ya benim telefon çekmiyoda burda senden bi Nazarı arayayım mı?
Murat: Nazarı napıcaksın?
Hasret: Aman be soru yağmuruna tutma beni bi ver işte arayayım bi sesini duyayım özledim be aylardır. Faturalı değil mi senin attın? Çok yazmaz.
Murat: Parası için değilde...bana bak rehberimden başkalarını arama sakın! al.
Hasret: Sağol oca. Neyse dinlen sen ateşin düşmüyo bak.
Murat: Tamam.

(Hasret kendi odasına gider)

Hasret: Aman be Asret adam senin yüzünden asta oldu iyimi şimdi şu yaptığın be.(Nesrini arar.)
Nesrin: Murat! oğlum!
Hasret: Benim Nesrin anım.
Nesrin: Muratın telefonundan niye aradın beni?
Hasret: Numaran bende yokki.
Nesrin: Herneyse noldu?
Hasret: Oca grip olduda onu söyleyim dedim.
Nesrin: Ne! İyimi!
Hasret: İyi iyi ben bakıyomda anasısın ya bide gel sen gör dedim. İlaçlarını içiyo düzenli ama ateşi düşmüyo bi.
Nesrin: Oteli söyle hemen geliyorum!
Hasret: ... de bi otel.
Nesrin: Tamam hemen geliyorum zaten orda 1 tane otel var.(kapatırlar)

Hasret: Al oca.
Murat: Şuraya koy.
Hasret: Ben bişi dicem.
Murat: Dinliyorum.
Hasret: Ben Nesrini çağırdım oca.
Murat:Ne! annemi neden çağırdın?
Hasret: Gelsin işte sana benden daha iyi bakar.
Murat: Hasret!
Hasret: Tamam be öf.
Murat: Asıl sana öf (hapşırır)
Hasret: Yaptığım ilaçları içmedin ya Nesrin anım sana daa iyisini yapar.
Murat: Hasret o şeyleri içersem 3 gün kendime gelemem.
Hasret: Ben 5 saate geliyodum.
Murat: Hasret lütfen zorlama içmicem işte!
Hasret: Asta asta bağırma istersen.

(Nazar yanlız başına tepelikte oturuyordur. Cihan gelir)

Cihan: Kız Nazar nabıyon burda?
Nazar: İiç oturuyom öyle.
Cihan: Bak ne aldım kuruyemiş. Seviyon ya.
Nazar: Sağol be Ciyan.
Cihan: Nazar.
Nazar: Noldu?
Cihan: Ya ben aslında buraya bişi konuşmaya geldiydim.
Nazar: Noldu?
Cihan: Ya ben nasıl diyeceğimi bilmiyom.
Nazar:(heyecanlanır) E adi desene.
Cihan: Ya yanlış anlamazsan senlen yemeğe çıkalım mı ama yanlış anlama belki sinemayada gidebiliriz. Güzel bir film gelmiş . telefon attımdanda 2 tane bilet var bedava gelmişti. Kimse gelmiyo aklıma bi sen geldin arkadaş değilmiyiz sonuçta.
Nazar: Bu muydu?
Cihan: Evet. Ne olacaktı ki?
Nazar: Bilmem laf işte bendeki.
Cihan: Hı..(gülümser)

(Nesrin otele gelir)

Nesrin: Murat!
Hasret: Şşş uyudu galiba dışarda konuşsak?
Nesrin: Sen gel bi benle bakıyım.(dışarı çıkarlar) Murat neden grip oldu?
Hasret: Ya kızmayın ama...
Nesrin: Anlat hadi.
Hasret: Biz buraya gelirken iddiaya girdiydik. Telefonla konuşan elbiseleriylen atlayacaktı avuza. Ocada Leventle konuşunca...
Nesrin: Ne! naptın naptın! Muratmı atladı havuza bu soğukta!
Hasret: (evet der gibi başını sallar)
Nesrin: Ya..ya sen ne biçim bir insansın ya! bu soğukta başka birşey bulamadın mı? Havuza atlattın Muratı !
Hasret: Bağırma be sende! Kendi ağzıylan dediydi. Gerçi başka birşeye girelim demişti ama..
Nesrin: Hemen eve dönüyoruz burdan anladınmı! Dua et oğlumun hatırı için bizimlesin yoksa...
Hasret: Yoksa ne!
Nesrin: (sinirle odaya girer)
Hasret: Avalı şey ukala !!

3 GÜN SONRA

Murat iyileşmiştir. Herkes kahvaltı yapıyordur.

Nesrin: Murat yesene biraz.
Murat: Yiyorum ya anne.
Nesrin: Ondanmı tabağın dolu?
Murat: Benim okula gitmem gerekiyor. Fransızca dersim var bugün.
Hasret: Murat oca ödevleri yaptım okuldan gelince veririm.
Murat: Tamam Hasret. Hadi görüşürüz.
Nesrin: Görüşürüz.

(Levent dönmüştür. Hastaneye gelir. Doktorlar Levente birşey söylemek amacıyla dışarı çıkarırlar.)

Levent: Kötü birşey mi var doktor bey?
Doktor: Hayır telaşlanmayın yok. Sadece refakatçilerinden birisisiniz diye size söylemek istedim.
Levent: Neyi?
Doktor: Hastamız Reyhan hanımın hastaneye yatış belgelerinden birisi eksik.
Levent: Hıı tamam neyinin eksik olduğunu söyleyin ben getiririm.
Doktor: Buyrun eksik belgenin adı ve diğer belgeleri yazılı.
Levent: Bu mu eksik?
Doktor: Hıhı. Getirdiğiniz zamanda hastayı normal odaya alıcaz.
Levent: Tamam. (Hastaneden çıkıp arabayla uzaklaşır)

(Cihan ve Nazar sinemadan çıkmışlar bi bankta oturuyorlardır)

Cihan: Filmi beğendin mi?
Nazar: ıı. Güzel bir aşk filmi.
Cihan: Sen seviyonmu böyle aşk filmlerini.
Nazar: Evet.
Cihan: Filmden birşeyler öğrenmişindir o zaman.
Nazar: Eralde. Mesela aşkına kavuşmak için zorlu yollardan geçmemiz gerektiği gibi.
Cihan: Ben...çıkartmadım bişe..
Nazar: Ciyan...
Cihan: Efendim?
Nazar: Ben senden oşlanıyom be.
Cihan: Ne? anlamadım?
Nazar: Duydun işte oşlanıyom senden.
Cihan: Filmden etkilenip söylemiyon dimi bunu?
Nazar: Ayır içimden geldi.

(Bir süre birbirlerine baktıktan sonra öpüşürler)


Levent, Reyhanın evine gelmiştir. Bir yerleri aradıktan sonra kitaplıktan bir kitap düşürür. Kitabın arasından bir kağıt düşer belki budur diye kağıdı açtıktan sonra şok olur. Belgede Selinin yoğunbakımda kalp krizi geçirerek öldüğü yazılı bir belge ve o belgenin hemen altındaki bir başka belgede ise Selinin bağlı olduğu makinenin fişi çekilerek öldüğü yazıyordur....

Levent: Bu ne! Selin...


BÖLÜM SONU (Yorumlarınızı bekliyorum)

Çok Güzel Olmuş Ya Canım Ya Ben Bilmiyorum Ama Belki Aslı Çekmişdir Makinen Fişini..

7.Bölüm özeti

Levent, bulduğu belgeden dolayı şoktadır. Hemen bunun hesabını Reyhandan sorar. Reyhan olup biteni bir bir anlatır. Hasret, mahalleye ziyaret amacıyla gittiğinde Nazarla Cihanın öpüştüğünü öğrenir. Başta inanmasada olayı kendi gözüyle gördüğü zaman çok üzülür. Çünkü Hasretin Cihana karşı beslediği bir takım duyguları vardır. Levent, Reyhanın anlattıklarından yola çıkarak Selin meselesinde Aslınında bir parmağı olduğunu öğrenir. Aslıda hem o günü hemde Murata olan hislerini anlatır. Herkes böylece Aslıya kin tutmaya başlar. Ama Aslı bunların sorumlusunu Hasret olarak gördüğü için Hasrete planı yapmıştır bile. Öte yandan Murat çevresinde olup biten herşeyi öğrenir. Herkesin ona yalan söylediğini, kandırdığını ve kullandığını düşünüyordur. Bu Muratı 2-3 sene öncesine kadar götürür...

Acaba gidişat nasıl olacak?
Aslı, Hasret'e ne yapacak? Planı ne?
Hasret, Cihandan Nazarın hesabını soracak mı? Nazar-Hasret arkadaşlığı sonamı eriyor?
Aslı'nın Selin meselesindeki rolü ne?
Murat'a ne olacak? 2-3 sene derken neyi kastediyor? Yoksa kendine birşey mi yapacak?

Hepsi ve daha fazlası senaryomun 7.Bölümünde...

of yAA Merak Edim Ya No Olur Artık Murata Hasreti Sevsin Zaden 7.bölüm Mureat Hasreten Hoşladı.....................

7.Bölüm= Herşeyi Öğreniyorum

(Levent şoktadır. Hemen arabasına atlar ve hastaneye gider. Reyhan normal odaya alınmıştır. Pat diye odaya dalar)

Levent: Ne bu Reyhan!
Reyhan: Noluyo Levent ya? Bu belgede neyin nesi?
Levent: Sen daha iyi bilirsin. Aç bak hadi. Zaman makineni 3 yıl öncesine sar bakalım Reyhan hanım!
Reyhan:(Belgeyi açar ve bişi söyleyemez) Bu...
Levent: Evet o...şimdi fazla gevelemeden hemen bana burda şuan açıklamak zorundasın o belgeyi!!
Reyhan: Levent gerçekten anlamadım.
Levent: (Reyhanın boğazına sarılır) Bana bak ne olduğunu açıklayacaksın yoksa kullandığın zayıflama hapından kurtuldun demem onların yerine seni ben öldürürüm anladın mı! hemen bana açıkla şu rezaleti çabuk! (boğazını bırakır)
Reyhan: (Bir iki öksürür kendine gelir) Tamam anlatıcam.
Levent: (oturur) Dinliyorum.

(Nazar ve Cihan mahalleye gelmişlerdir)

Nazar: Görüşürüz adi (Cihan kolundan tutar)
Cihan: Konuşalım emen gitme.
Nazar: Ne konuşucaz daa?
Cihan: Uygun bi yerde konuşcaz işte gel.
Nazar: Ya Ciyan nolur..
Cihan: Nazar bak en iyi arkadaşın seni çaarıyo öyle düşün bi e?
Nazar: (düşünür) e iyi bari. (giderler)

(Murat eve gelir)

Murat: Ben geldim !
Nakiye: Hoşgeldin Muratcım ver alıyım ceketini.
Murat: (çıkartıp verir.) Annem nerde Nakiye?
Nakiye: Tablolarının başında.
Murat: Tamam.(çıkar)
Nesrin: Murat? Nasılsın oğlum?
Murat: İyi. Sen?
Nesrin: İyiyim oğlum otursana ayaktasın.
Murat: (oturur) Yeni eserin mi?
Nesrin: Hıhı. Güzel oluyor mu?
Murat: Çirkin olmuş diyemiyorum güzel olmuş (gülümser)
Nesrin: Espirili oğlum benim.
Murat: Espri? süpersin anne! (koşarak Hasretin odasına iner)
Nesrin: Murat noluyo? allah allah? büyümedi hala bu ya (gülümser)

(Hasret oturuyordur. Murat odaya girer.)

Hasret: Oca? geldin mi?
Murat: Geldim. Sana birşey sorucaktım.
Hasret: Buyur?
Murat: Domatesleri niye güneşe koyarlar?
Hasret: Nerden çıktı şindi bu? yani soru mu bu?
Murat: Ya lütfen söyle merak ediyorum.
Hasret: Tamam söylüyom: Kızarsın diye.
Murat: Yoo niye kızayım ki. (gülmeye başlar)
Hasret: Ay espiri yaptığını mı sanıyon be! gülüyo karşımda bide pis pis!
Murat: Can'ı gördün mü?
Hasret: Can'mı o kim be?
Murat: Deterjan (kahkaha basar) bak benim 3 masam var bilgisayar masam, çalışma masam, konuşmasam (iyice gülmeye başlar)
Hasret: Oca bak git başımdan geliyo terlik!!
Murat: Ohoo kafama terliği yemeden hemen kaçayım hahaa!! Ha bu arada altın ne renk?
Hasret: Sarı.
Murat: Altına mı yaptın ya? (kahkaha basar) sarı sarı (güler)
Hasret: Aman be git başımdan (terlik fırlatır Murat hemen odasına kaçar)

çok az bi kısmını yazdım devamını getiricem

(Cihan ve Nazar başbaşa kalmışlardır.)

Nazar: Ne konuşcaz?
Cihan: Bilmem...sen...ben...Asret...
Nazar: Asret nerden çıktı be?
Cihan: Onu da ilgilendiriyo çünkü...
Nazar: Dinliyom anlat adi.
Cihan: Bak Nazar...filmin etkisinde kalıp o sözü bana söyledin biliyom.
Nazar: Ayır doğru söylüyom.
Cihan: Yalan deme bana!
Nazar: Evet doğru diyom Ciyan! (sesi alçalır) bak Ciyan...ben ben sana yıllardır bitakım duygular besliyom bunu saklayacak gücüm kalmadı artık. Sana bunları diyebilicek kadar cesaretimi topladım.
Cihan: Bak Asret bunu duyarsa çok üzülür.
Nazar: Asret ne alaka? Asret duyarsa nolur? Yoksa...(gözleri dolar)
Cihan: Ayır. Asretle bi ilişkim yok Nazar. Noldu gözlerin doldu?
Nazar: Ya ne biliyim işte.
Cihan: Ağlama nolur ya. Üzülüyom bak.
Nazar: Sen beni sevmiyon istemiyon.
Cihan: Ne alaka tabi ki seviyom ama arkadaş olarak seviyom.(Balçiçek geçerken kulak misafiri olur.)
Nazar: Ya Ciyan anlamıyon mu sen?
Cihan: Bak eğer bi şaka yapıyosan...
Nazar: Ayır yapmıyom şaka filan. (Cihan anlamlı anlamlı bakar) Ben...özür dilerim...(gidecekken kolundan tutup dudağından öper. Kız ordan uzaklaşır)

(Murat, Hasretin ödevlerini dinler. Sonrada eline bir kitap alıp oturur.)

Hasret: Murat oca bişi dicem sana.
Murat: Söyle ama ben bişi dicem.
Hasret: Önce sen de.
Murat: Tamam az önce yaptığım espriler için kusura bakma ben sadece eğleniriz sanmıştım.
Hasret: Önemli diyil. Ama arbiden komikti espiriler. Neyse ben diyim ben ablamı kadiri annemi babamı...(murat sözünü keser)
Murat: Sülaleni
Hasret: (güler) Tamam kısaca ben bizimkileri özledim maaleye 2 saatliğine gitmek istiyom. İzin alıcaktım senden.
Murat: Ödevlerini verdiğine göre gidebilirsin.
Hasret: Sağol oca. Ya bide..(murat sözünü keser)
Murat: Şoföre söylerim.
Hasret: Lafı ağzımdan aldın be.
Murat: (Şirin şirin gülümser)

Levent: Hadi bekleme anlat çabuk!
Reyhan: Tamam. 3 Yıl önce kazadan 4 gün sonraydı. Yani Selin yoğun bakımdayken...
Levent: Eee??
Reyhan: Ben Selini görmeye gitmiştim. Yoğunbakıma 5 dk izin alarak girdim. Doktor çıkın dedi ve çıktım. Muratın odasına çıktım. Uyuyordu. Başında bekledim. Sonra bir anons yükseldi...Selinin kaldığı yoğunbakımdan geliyordu. Dışarı çıktım doktorlar ve hemşireler yoğunbakıma koştular. Hemşirelerden birini durdurup sordum. Hastanın kasılmaları başladı dedi. Bende onlarla gittim ama beni almadılar. Sonra perdeyi kapattılar. Meraktan çatlıyordum. En sonunda birisi çıktı. Sordum. Durumu iyi nabzı normal atıyor dedi. Sonra Muratın odasına çıktım tekrar...
Levent: (yutkunur) sonra?
Reyhan: Yarım saat geçti...Murat uyanınca bana Selini sordu. Bildiğim son durumu ona aktardım. Ama içi rahat etmedi. Görmek istedi. Ama kalkmaya müsait değildi. Biliyorsun durumunu zaten. Onun için ben bakmak istedim. Gittiğimde...
Levent: Noldu? gittiğinde noldu?
Reyhan: Selinin yüzü örtülmüştü. Şok oldum. Sonra kendimi toparlayınca doktora sordum. Öldü dedi. Ağlamaya başladım. Doktor makinesinin fişi çıkmış dedi. Ağlamayı kestim. Nasıl dedim. Bana uyanmış olabileceğini, ama ilk anki şokuyla farkında olmadan eliyle fişi çekmiş olabileceğini söyledi. Sonrada nefes alamayıp öldüğünü...(ağlamaya başlar)
Levent: Reyhan ağlama nolur bak fazla bağırdım sana özür dilerim.
Reyhan: Yok yok geçer şimdi (gözyaşlarını siler)

(Hasret, mahalleye gelir. Balçiçekle karşılaşır)

Balçiçek: Kız Asret! yolun düşer miydi buralara ayol?
Hasret: Seninle uğraşmıcam Balçiçek anım!
Balçiçek: Dur be kavga etmek istemem bilirsin.
Hasret: Ya! iç istemezsin doğru. Eee noldu?
Balçiçek: Ben Nazarlan Ciyanı öpüşürken gördüm.
Hasret: Ne! yok artık!
Balçiçek: Valla kız.
Hasret: Adi be ordan! yalancı seni.
Balçiçek: İnanmassan inanma Asret anım. Kendi gözünlen görüncede adi be ordan dersin artıkın hıh! (gider)
Hasret: Yalancı şey seni. (eve gider)

Levent: Ben...eve gidip geleyim. Muratada uğrarım. (kalkar)
Reyhan: Murat bilmesin. Kaldıramaz...
Levent: Bende onu diyecektim.(çıkar. Reyhan ağlamaya başlar)

Gülpembe: İyi misin Hasret?
Hasret: İyiyim. İyi davranıyolar bana.
Burhan: Ele bi davranmasınlar...
Hasret: Aman be babam (güler)
Gülpembe: Ben çay koyayım.
Hasret: Bende yardım edeyim.(mutfağa giderler)

(Mutfak)

Hasret: Al anne.
Gülpembe: Ver canım. (şekeri koyar) Hasret.
Hasret: ı?
Gülpembe: Sende bişey mi var?
Hasret: Yoo. Ne olcakki?
Gülpembe: Bişi olmuş. Hadi anlat noldu?
Hasret: Yok bişi ya ödevde bi yanlışlık yaptımda onu düşünüyom.
Gülpembe: Murat hoca sana kızıyomu yoksa?
Hasret: Yok yok çok iyi o. İç kızmıyo bana.
Gülpembe: Benim kızım doğruyu söyler dimi annem?
Hasret: Iıı. (sarılır)

(Levent, Muratın yanına gelir)

Murat: Levent.
Levent: Abi naber?
Murat: İyi. (sarılırlar) Levent?
Levent: Ne?
Murat: Noldu? bişi var sende?
Levent: Yok ya nolcak?
Murat: Gözlerin dolu ama.
Levent: Yok canım grip oluyorum üşütmüşüm uyurken üstüm açılmış yani.
Murat: Aman dikkat et kendine hasta olma bide.
Levent: Banyonu kullanabilir miyim? Yüzümü yıkamak istiyorum.
Murat: Soru mu bu tabiki. (gülümser) Allah allah noldu buna ya? Ulan Arda bişi dediysen...(Levent çıkar) İyi misin?
Levent: Evet.
Murat: Emin misin?
Levent: Eminim Murat yok birşeyim eve gidince uyurum geçer.
Murat: İyi. Neyse hadi gel kahve içelim.
Levent: Olur.

Aradan 1 saat geçmiştir. Hasret evdekilerle vedalaşır. Telefonundan şoförü çaldırır. Onu beklerken biraz dolaşmaya karar verir. Cihanın kahvesine gider. Kobra, Cihanla Nazarın olduğu yeri söyler. Hasret sevinerek oraya doğru yol alır...

Nazar: Ala bana katılmıyon mu?
Cihan: Katılıyom Nazar ama...
Nazar: Ne?
Cihan: Boşver ya.
Nazar: (Cihanın dudaklarına yapışır. Hasrette oraya gelir. Şok olur)

Hasret: (sesi ağlamaklı olur) Napıyo bunlar be? (Cihan Hasreti görür. Nazarla bakmaya başlarlar. Hasrette onlara bakıyordur.)

Hasret: Ne bu şindi?
Nazar: Ben...
Hasret: Ani dosttuk be üçümüz!
Cihan: Sandığın gibi değil Asret.
Hasret: Ben göreceğimi gördüm zaten.
Nazar: İtiraf ediyom: Evet! seviyom Ciyanı. Oda beni seviyo sevgiliyiz. Ne o? kıskandınmı?
Hasret: Yazıklar olsun senin arkadaşlığına Nazar!
Nazar: İnsan duygularına engel olamaz anlıyon mu!
Hasret: Evet. İçindeki nefret duyguna engel olamamışın sen. (koşmaya başlar. Cihan peşinden gider.)
Cihan: Asret! Asret bekle konuşalım bak!
Hasret: Gelme peşimden! (ana sokağa aniden fırlar. Şoförün kullandığı arabanın altında kalmaktan son anda kurtulur ve hemen arabaya biner)
Cihan: Of be of!

(Levent ve Murat katalog inceliyorlardır.)

Murat: Bak bunlar yeni sezon kıyafetleri. Çok güzeller. Özellikle şu süveter...Levent sen beni dinliyor musun?
Levent: Ne? Ha Murat e..evet dinliyorum.
Murat: Peki ne yapalım sen söyle? Ardayıda alalım erkek erkeğe takılalım nasıl olur?
Levent: Ardanın dersi vardı. Ama çıkınca vakti olursa gelebilir. Ama benim işim var. Ama öncelikle birşey sorucam sana.
Murat: Tamam. Ne ile alakalı?
Levent: Tıp.
Murat: Ben tıp fakültesini bitirmedim ki (gülümser)
Levent: Ya ama sen bir ara tıp fakülteside öğrenim görmedin mi? sonraki sene bizim bölüme gelmiştin. Yani müziği seçtin.
Murat: Ya evet ama sadece 1.sınıfı tıpta okumuştum.
Levent: Tamam mutlaka öğrenmişsindir soracağımı.
Murat: İyi sor. Hatırlarsam cevaplarım.
Levent: Yoğunbakımda olan bir hasta kendine geldiğinde ilk anda şoka girebilir mi? veya bilinçsiz hareket sergiler mi?
Murat: Bu sorunun bir benzeri ilk sınavımda çıkmıştı.
Levent: Ya bırak sınavı cevabını ver.
Murat: Hatırladıklarımı anlatayım: Bir insan yani bir hasta yoğunbakımdayken kendine geldiğinde şoka girebilir. Ama her hasta için bu geçerli bir durum değil. Bilinçsiz hareket etmez. Çünkü yoğunbakımda bağlı olduğu makineler bunu önler zaten. Onun için yoğunbakımda gibi birşey. Napıcaksın ayrıca bu bilgileri? Yoksa bizden habersiz tıp fakültesine mi başladın? (güler) sınav sorularını çalmış bana soruyor.

Levent: Ya saçmalama bu yaştan sonra üniversite eziyetini mi çekicem? Öylesine sordum.
Murat: Reyhanla alakalı mı yoksa?
Levent: Yok ya o normal odada bilmiyor musun?
Murat: Ne! haberim yok.
Levent: Ohoo ayakta uyuyorsun Murat. Dünyadan haberin yok.
Murat: İyi o zaman.
Levent: Normal odada olduğuna göre?
Murat: İyi.
Levent: (başını yani der gibi sallar. O sırada Hasret eve gelir. Odasına hüngür hüngür ağlayarak koşar. Muratle Levent telaşlanarak Hasretin odasının kapısına dayanırlar.)

Murat: Hasret noldu? Neden ağlıyorsun?
Levent: (kapıyı çalar) Hasret aç kapıyı.
Hasret: Gidin be!
Murat: Hasret girelim içeri anlat ne olduğunu. Ya belki yardım edebiliriz.
Hasret: Edemezsiniz bana yardım filan.
Levent: Hasret telaşlanıyoruz ama kötü birşey mi oldu?
Hasret: Gidin!!
Murat: Hasret aç bak kapıyı lütfen. Yok bu böyle olmayacak. Nakiyeden yedek anahtarı isteyelim.
Levent: A iyi fikir. (tam giderlerken Hasret kapıyı açar)
Hasret: Ne var?
Murat: Hasret? noldu sana?
Levent: İyi misin?
Hasret: İyiyim.
Murat: Ağlamışsın ama?
Hasret: Toz kaçtı.
Murat: Türk filmlerindeki yalanlar bize geçerli değil Hasret hanım. Gel hadi yukarı.
Hasret: Oca.
Murat: Gel hadi gel. Anlat bize otururuz.
Levent: Ben kaçıyorum.
Murat: Nereye?
Levent: İşlerim var akşama uğrarım.
Murat: Saat 5 zaten 2 saat sonra akşam olucak.
Levent: Öylemi? tamam 2 saat sonra gelirim.
Murat: İyi görüşürüz.
Levent: Bay. (Murat ve Hasret yukarı çıkarlar)

(Aslı evinde oturuyordur. Arda gelir)

Aslı: Hoşgeldin.
Arda: Hoşbulduk. Napıyorsun?
Aslı: İyiyim.(gözleri dolar) Değilim...
Arda: Olanlardan kendini suçlu tutuyorsun ondandır...
Aslı: Hasret.
Arda: Ne?
Aslı: (ardanın yüzüne bakar) Hasret.
Arda: Hasretle ne alakası var?
Aslı: Herşey onun yüzünden oldu...cezasını kendi bulmayacak...ben vericem...
Arda: Fazla büyük konuşuyorsun. Herkes sana kin tutacak. Etrafında kimseyi bulamayacaksın.
Aslı: Sanki şimdi çok varda.
Arda: Ben ne güne duruyorum?
Aslı: Çok mu yardımın dokunuyor sanki bana?(Arda Aslıya dikkatlice bakar)
Arda: Dokunmuyor mu?
Aslı: Hayır...(birkaç dakika sessiz kalırlar. Sessizliği Aslı bozar) Bana yardım et.
Arda: Ne yardımı?
Aslı: Hasretten nefret etmiyor musun? Onu seviyor musun? İstiyor musun?
Arda: Ya hayır tabiki istemiyorum ama...
Aslı: Aması ne? Bana yardım et. karşılığında ne istersen veririm.

Arda: Aslı bu rüşvete giriyor bilmem farkında mısın?
Aslı: Beni bir kardeşin olarak gör ve kabul et.
Arda: Bu çok önemli ama. Levent özellikle Murat öğrenirse...
Aslı: Bunu Reyhandan isteyecektim ama durumu zaten ortada...
Arda: Biraz bekle bence...yani en azından Reyhan toparlansın.
Aslı: Bekleyemem.
Arda: (düşünür) Tamam kabul ediyorum. Sana yardım edeceğim.
Aslı: Tamam ne istersin?
Arda: Karşılık istemiyorum. Sadece arkadaşımın kariyerini düşündüğüm için yardım ediyorum. Senin için değil.
Aslı: Olsun. Sonuçta ediyorsun ya.

(Murat, Hasreti karşısına alır)

Murat: Şimdi şuraya otur ve anlat bakalım.
Hasret: Neyi?
Murat: Neden ağladığından başlayabilirsin mesela.
Hasret: Önemli diyil.
Murat: Tepkilerin öyle demiyordu ama.
Hasret: Tamam anlatıcam.
Murat: Dinliyorum.
Hasret: Ya ben şindi arabaya biniyodum. Annemde bana bileklik armağan ettiydi. Çanakkaleye gidiyomuş. Aylarcada gelemeyebilirmiş. Balçiçek gıcığıda çekti kopardı. Annemi aylarca göremicem. Atırasıydı o bileklik bana.
Murat: Üzüldüm.
Hasret: Bi acayip oldum ondan ağladım.
Murat: Olsun anneni kalbinde kendine yakın hissediyorsan zaten onu fazla özlemezsin. Hem burda kalıyorsun. Derslerin yoğunlaşıcak. O zaman mahaleye daha az gidiceksin. Anlaştık mı?
Hasret: Tamam.

ya devamı nı verin süper gidiyo

hade devamı

(Levent 3 yıl önceki kazada yattığı hastaneye gider. Danışmaya soru sorar)

Danışman: Buyrun beyefendi?
Levent: Ben geçmiş kayıtlarınızla ilgili bilgiler öğrenmek istiyorum.
Danışman: Üzgünüm bu konuda kimseye sır veremem.
Levent: Bakın çok önemli bir mesele zaten 3 yıl önce trafik kazasıyla bende getirilmiştim.
Danışman: A evet sizi hatırladım. Kolunuz kırıktı galiba.
Levent: Evet o benim bakın nolur bana yardım edin. Önemli sadece güvenlik kayıtlarına bakmak istiyorum.
Danışman: (düşünür) Peki tamam. Benimle gelin.(arşiv odasına girerler) Hangi tarih?
Levent: 23 Kasım 2007.
Danışman: (bir çekmece açar. Kaset verir) Buyrun.
Levent: Nerde izleyebilirim?
Danışman: Şu tarafta.
Levent: (o tarafa gider ve kasedi koyar. Danışmanın yüzüne bakar)
Danışman: Peki ben yerime dönüyorum birşey sormak isterseniz danışmaya gelirsiniz.
Levent: Teşekkür ederim.(danışman çıkar. Levent kasedi koyar.)

Görüntüler

Selin yoğunbakımda yatıyordur. Reyhan görünür. Doktor gelir. Reyhan çıkar. Olaylar bir süre Reyhanın anlattığı gibi gelişir. Ama sonra orta saçlı bir kız girer. Birşeyler söyler ama anlaşılmaz. Sonra odada gezindikten sonra gidip fişi çeker ve hemen uzaklaşır. Ayağı takılıp yere düşer. Yüzü görünür. Bu kişi ASLI dır!! hemen kaçar. Selin can çekişmeye başlar ve ölür...

Levent bu görüntülerden sonra yere çöker. Gözleri dolmuştur...ağzından zorlukla 1 cümle çıkar:

Seni Murattan önce ben öldürücem Aslı...

(Murat birşeyler yazıyordur. Hasretse Muratın televizyonundan türk filmi seyrediyordur.)

Murat: İzlediğin ne filmi?
Hasret: Yeşilçam.
Murat: Tamam yaşilçamda adı ne adı?
Hasret: Son ıçkırık filmi. Ülya koçyiğit oynuyo.
Murat: Son Hıçkırık . Ayrıca Ülya değil Hülya Koçyiğit.
Hasret: Aman be düzeltme konuşmamı çalışıyom işte diksiyonmudur nedir.
Murat: İyi bari çalışıyorsun. Neyse sen filmini izle bende bi anneme bakayım.
Hasret: (tamam der gibi başını sallar)

(Levent, Aslının evine gelir. Arda çoktan gitmiştir.)

Levent: (kapıyı yumruklar) Aslı aç kapıyı çabuk!
Aslı: (açar) Noluyo be!
Levent: (Aslının boğazını sıkarak duvara yaslar.) Bana bak Selin meselesinde parmağının olduğunu biliyorum şimdi 2 seçeneğin var ya bana adam akıllı doğruları anlatırsın yada elim boğazında kalır çekemem. Sende Selin gibi nefes alamayarak ölürsün.
Aslı: (zorlukla) Tamam anlatıcam.(levent aslıyı bırakır) Gel oturalım şöyle anlatıcam.
Levent: Dinliyorum.
Aslı: Evet. Selinin fişini çektim. Ondan nefret ediyordum. Muratı elde etmemin tek yolu buydu. Ama Murat zaten bana hiç gelmedi beni hep arkadaş gibi gördü. Eğer Seline ondan ayrıl deseydim ortalık karışabilirdi. Elime fırsat geçti işte. (ağlamaya başlar) seviyorum Muratı. Aşık oldum ona.(Levent tokat atar)
Levent: Ya sen..sen nasıl bir insansın Aslı ya. Gidip arkadaşını ölmesine sebeb oluyorsun. Öbür arkadaşına yan gözle bakıyorsun. Belkide ordan kurtulup yaşayacaktı.
Aslı: Yaşayamazdı durumu ağırdı.
Levent: Kapa çeneni! ben Muratı kendine getirmek için 2 yılımı hadi 2 yılı geçtim 3 yılımı verdim. Ya adam gözümün önünde eriyip gidiyordu. Yaşama tutunması mucize. Bunları duyarsa kaldıramaz. (aslının yanaklarını eliyle sıkar) Bana bak Aslı! Murat eğer öğrenirse yine eski günlerine dönerse seni Selinin yanına gönderirim anlıyor musun!(gider)

Aslı: Gerizekalı şey...

Aradan 3 saat geçer. Herkes yemek yemiştir. Murat laptopta Msn ye girmiştir. Öğrencileriyle yazışıyordur. Hasret gelir.

Hasret: Oca napıyon?
Murat: Öğrencilerim sorular soruyor bende cevaplıyorum noldu?
Hasret: Aşağıda sıkılıyom ödevde vermedin. Senlen oturabilir miyim?
Murat: Tabi tabi takıl istediğin gibi.(Levent gelir.)
Levent: Murat.
Murat: Naber Levent?
Levent: İyi. napıyorsunuz?
Murat: Ben öğrencilerle yazışıyorum Hasrette beni izliyor. Sen naptın?
Levent: Hiç. Gezdim dolaştım.
Murat: Otursana.
Levent: Tamamda Nesrine bişi söylicem hemde onada merhaba diyim ayıp olur.
Murat: Tamam.(Levent inerken birşeyini düşürür. Farketmez.)

(Levent, Nesrinin yanına iner.)

Nesrin: Levent? Merhaba.
Levent: Merhaba Nesrin.
Nesrin: Noldu sana?
Levent: Birşey anlatıcam ama bunu Murat bilmesin. Annesisin bilmeye hakkın var.
Nesrin: Hayır olsun noldu?
Levent: 3 yıl önce...

Hasret: Oca bak ne diyom ben bi şarkı daha söylesem?
Murat: Neden?
Hasret: İşte ya.
Murat: Hangi şarkı?
Hasret: yüzme bilmeden
daha deniz görmeden
hiç güneşte yanmadan
şimdi ölmek istemem
bir kalbi sarmadan

aşkı tatmadan daha
onla sarhoş olmadan
hiç sevişmeden daha
şimdi ölmek istemem
daha hiç gülmeden

çoban yıldızı
sen benle kal
çoban yıldızı
hep benle kal
zamanın varsa

ben hiç kimsem olmadan
tepeden tırnağa ona
hiç sarılmadan
şimdi ölmek istemem
kalbine dokunmadan

hadi al götür beni
hala benimmişler gibi
evime yurduma
taze meyve tatları
yağmurlarında

çoban yıldızı
sen benle kal
çoban yıldızı
zamanım varsa
biraz daha...

Murat: Bu çok güzel bir şarkı...b..bunu nerden buldun?
Hasret: televizyonda gördüydüm.
Murat: Sen...bu kadar çok mu çalışıyorsun?
Hasret: (Evet der gibi başını sallar)

Nesrin: Levent sen neler söylüyorsun!!
Levent: Maalesef doğru.
Nesrin: Ya ben bunu Murata nasıl söylerim? (gözleri dolar)
Levent: Söyleme. Sakın söyleme kaldıramaz bunu...

(O sırada Murat Leventin merdivende düşürdüğü şeyi bulur Levente vermek amacıyla aşağıya iner tam kapının oraya gelmiştir, konuşmaları duyar.)

Levent: Aslı bunu nasıl yapar nasıl!
Nesrin: Ben..Selinin kalp krizi geçirerek öldüğünü sanarken Aslının fişi çekmesi. of ya of!! Murat bunu öğrenmemeli. Kaldıramaz senin dediğin gibi...(Murat duymuştur. Aslının Selinle ilgili sözleri aklına gelir. Bayılır..

(Hasret, Murata birşey sormak için Nesrinin yanına inmeye karar verir. Ama Muratı baygın bulur)

Hasret: Murat oca! Murat oca aç gözlerini Murat oca! Ya Levent! Nesrin anım! Nakiş! yardım edin be! (Nesrin ve Levent gelir)
Nesrin:(telaşlanır) Murat! Murat oğlum aç gözlerini Murat!
Levent: Murat! Murat kendine gel! Murat!!

(Murat gözlerini aralar.)

Hasret: Kendine geliyo.
Levent: İyi misin?
Murat: (Gözleri dolar) Selin...
Levent: (Şok olur) Selin mi? Selin ne alaka?
Murat: (kalkmaya çalışır ama kalkamaz) Aslı...allah belanı versin Aslı!!
Levent: Murat sen...biliyor muydun?
Murat: (kalkmaya çalışır ve en sonunda kalkar) Şimdi ben dışarı çıkıcam hiç kimse peşimden gelmicek anlaşıldı mı?
Levent: Murat dur bu halde çıkamazsın dinlenmelisin.
Murat: Sus Levent gidicem gelmiceksiniz.
Hasret: Oca ya Levent doğru diyo biraz dinlen öle çık.
Murat: Hiç kimse bana karışmayacak anlaşıldı mı?
Nesrin: Oğlum
Murat: Anne lütfen karışma.
Levent: En azından bende geleyim beraber çıkalım.
Murat: Hayır!
Levent: Murat lütfen...
Murat: (düşünür) Gel Levent yürü çıkalım.(Çıkarlar)

Hasret: Nolduki şindi?
Nesrin:(üzülmüştür) Öğrendi...
Hasret: Neyi?
Nesrin: Neyse boşver. (odasına çıkar)
Hasret: Bir iş var ama...(saat 21:00 civarlarıdır)

(Aslı ve Arda dışarıda geziniyorlardır.)

Arda: Ne yapacaksın?
Aslı: Sen orasına karışma Arda dediklerimi yap yeter.
Arda: Aslı bak bana böyle patronluk taslayacaksan ben yokum.
Aslı: Saçmalama ne patronluğu. Sen bana Hasreti getir. Yeter...

(Murat ve Levent deniz kenarına gelmişlerdir)

Levent: (Murata yürümesinde yardım etmeye çalışır)
Murat: İyiyim Levent yok bişeyim.
Levent: İyi o zaman gel otur.(otururlar)
Murat: Niye böyle oluyor?
Levent: Murat bak..
Murat: Herkes beni kandırıyor herşeyi en son ben duyuyorum...
Levent: Ben ne diyeceğimi bilemiyorum...

Murat: Söyleseydin bana baştan...Niye söylemedin Levent?
Levent: Seni düşündüm. Kaldıramazdın...
Murat: Ben neler, ne acılar çektim...bunu mu kaldıramayacağım?
Levent: Murat...en iyi arkadaşının sevgilisi öldü farzet. Ama gerçekte nasıl öldüğünü bilmiyorsun...sadece söylenen sebebten öldüğünü sanıyorsun. Başka bir arkadaşın ölümüne sebeb oluyor. Ama sen o arkadaşına söyleyebilir miydin?
Murat: Söylerdim. İş iyice uzamadan söylerdim. Çünkü o kişinin bilmeye hakkı var.
Levent: Bunu içinden gelerek söylemediğini biliyorum Murat.
Murat: Ben sana hiç yalan söyledim mi Levent?
Levent: Hayır...
Murat: Sen niye bana söyledin?
Levent: Murat zor durumdaydım...en iyi arkadaşımın tekrar 3 yıl önceki haline dönmesine göz yumamazdım...
Murat: Bana söylemediğin ve beni aptal yerine koyduğun için teşekkür ederim. (kalkıp gider)
Levent: Murat...

(Hasret odasında düşünceli düşünceli oturuyordur)

Hasret: (gördükleri aklına gelir) of be of! nefret ediyorum ikinizdende!

(Cihan, kahveye gelir)

Kobra: Ciyan? noldu aga?
Cihan: Kötüyüm be.
Kobra: Noldu ki?
Cihan: Asret...Nazarla bizi gördü...
Kobra: Nası ya?
Cihan: (kobranın yüzüne bakar)
Kobra: Aga naptın sen ya?
Cihan: Erbişe üstüste geliyo be.
Kobra: Adi uğraş dur bakalım.
Cihan: Sağol be Kobrettin çok iyi moral veriyon.
Kobra: Aga kızma be emen çözüm bulalım önce bi.

(Gece 23:30 civarlarıdır. Murat arabasıyla geziniyordur. Levent ise deniz kenarında oturuyordur. Hasrette camdan Leventle Muratı bekliyordur)

Eski bir şiir
Eski bir hikaye
Eski bir eski
Var aklımda

Herkes hayattaydı
Bildiğim herkes
Hiç korku yoktu
Yoktu aklımda

Eski bir kitap
Eskimiş resimler
Eski bir şarkı
Var aklımda

Sevdiğim birin
Hiç kaybetmemiştim
Kaybetmek yoktu
Yoktu aklımda

Sıradan basit bir günün uğruna
Hiç dua etmemiş hiç yalvarmamıştım

Sen nasıl başardın
Yüz yıllık ağaç gibisin
Nasıl böyle kaldın
Yürürken eskimeyen eskisede değerlenen

Sen nasıl başardın
Yüz yıllık ağaç gibisin
Nasıl böyle kaldın
Yoksa sende sadece öyle duranlardan mısın

Eski bir oyun
Eski bir sokakta
Eski bir hırka
Var omzunda

Aşka inanırdım
Her hücremle
Hiç bir yük yoktu
Yoktu omzumda

Sıradan güzel bir günün uğruna
Hiç dua etmemiş henüz yalvarmamıştım

Sen nasıl başardın
Yüz yıllık ağaç gibisin
Nasıl böyle kaldın
Yürürken eskimeyen eskisede değerlenen

Sen nasıl başardın
Yüz yıllık ağaç gibisin
Nasıl böyle kaldın
Yoksa sende sadece öyle duranlardan mısın?

(Hasret pencereden bakarken dalmıştır. Çat diye kapı sesi duyulur. Hemen kapının oraya koşar)

Hasret: Murat oca?
Murat: Ne var?
Hasret: İyi misin sen?
Murat: Evet iyiyim.
Hasret: Meraklandım uzun süre gelmeyince. Leventte yok zaten.
Murat: Kendi başına takılacakmış öyle dedi bana. Neyse ben çıkıyorum dinlenicem. İyi geceler. Uyu sende sabah erken kalkıcaksın ödevlerin varya.(yukarı çıkar)
Hasret: Alla raatlık versin.(odasına girer)

(Sabah olmuştur. Nesrin kahvaltı masasındadır. Hasret gelir.)

Hasret: Günaydın Nesrin anım.
Nesrin: Günaydın. Murat nerde?
Hasret: Bilmem. Uyuyodur.
Nesrin: Bu saatte?
Hasret: Siz uyuyodunuz. Murat oca geç geldi eve. Levent yoktu yanında.
Nesrin: Ben bi bakayım.
Hasret: Siz oturun ben bakarım.
Nesrin: Hıhı.

(Hasret yukarı çıkar. Muratın odasının kapısına tıklar ama kapı aralıktır. İçeri girer. Murat yatağında elinde içki şişesiyle sızmıştır.)

Hasret: Murat oca?
Murat: (uyanır) Hasret noldu?
Hasret: İçki mi içtin sen?
Murat: (birşey söyleyemez)
Hasret: Alışma sakın. Kurtuluşu zordur. Babamdan biliyom ben...neyse kavaltıya çağırıyo Nesrin anım.
Murat: Yemek istemiyorum.(Nesrin gelir)
Nesrin: Murat! içki içmişsin sen!
Murat: Bir bardak içtim.
Nesrin: Bu bir bardak olanı mı?
Murat: Anne gelme üstüme tamam kahvaltıya geliyorum.
Hasret: Yardım edeyim mi?
Murat: Yok sen in. Ben geliyorum.(Nesrin ve Hasret odadan çıkarlar. Murat telefonuna bakar. 12 tane cevapsız arama vardır. Hepsi Leventtendir. Leventi arar)

Levent: Murat! akşamdan beri açmıyorsun meraktan öldüm ya.
Murat: Tamam açtım işte.
Levent: İyi misin? Sesin uykulu geliyor.
Murat: İyiyim. Neyse meraklanma diye aramıştım

devamı lütfen

devamını istiyom süper gidiyo

Levent: Dur bir hele hemen kapatacak mısın?
Murat: Levent annem kahvaltıya çağırıyor. Bekletmemem lazım. Kapatıyorum.(kapar)
Levent: Murat dur kapat...of Murat of!

(Aslı, alışveriş yapmaya çıkmıştır. Reyhanada uğrar.)

Aslı: Doktor bey hastamız müsaitse onu görmek için 5 dk girebilir miyim?
Doktor: Tamam ama hastayı fazla yormayın.
Aslı: Tamam teşekkür ederim.(içeri girer) Reyhan?
Reyhan: Aslı! hoşgeldin!
Aslı: İyi misin?
Reyhan: (birşey söylemez) ....yani...nasıl desem bilmiyorum ki...
Aslı: Noldu?
Reyhan: Dünkü mesele...
Aslı: Dün noldu?
Reyhan: Levent....herşeyi öğrendi.
Aslı: Reyhan bilmece gibi konuşma neyi öğrendi ya?
Reyhan: Selin meselesini.
Aslı: Reyhan nasıl öğrendi ya!
Reyhan: Bir belgem gerekiyormuş. Refakatçim Levent olduğu için ondan istemişler...
Aslı: Buldu mu yoksa..
Reyhan: Hıhı.
Aslı: Sen birşey demedin değil mi?
Reyhan: Anlattım ama seni değil.
Aslı: İyi iyi. Hatta çok iyi..Murat öğrenmemeli...asla öğrenmemeli..
Reyhan: Öğrenmiş.
Aslı: Ne! n..nasıl ya! beni biliyor mu?
Reyhan: (susar)
Aslı: Allah kahretsin be!
Reyhan: Aslı haberin olsun herkes sana cephe aldı.
Aslı: Süper ya çok güzel moral oluyorsun.
Reyhan: Ben almadım en iyi arkadaşımı bırakır mıyım hiç?
Aslı: Biliyodum yanımda olcağını.
Reyhan: Tamamda ben ne zaman taburcu oluyorum ya çok sıkılıyorum hergün bir ton ilaç veriyorlar.
Aslı: (göz kırpar) Bi güzellik yaparız kankim için.
Reyhan: Sen yok musun sen....

(Nazar kapının önünde oturuyordur. Balçiçek gelir)

Balçiçek: Kız Nazar noluyo lan sana böle?
Nazar: Oşgeldin otursana yanıma.
Balçiçek: Ya bişi dicem dün Asreti gördüydüm buralarda koşuyodu neden koştu?
Nazar: Ben Asret diye birini tanımıyom.
Balçiçek: Kavgamı ettiniz nan (kahkaha atar)
Nazar: Ay Balçiçek gülmeyesin be sende başımda vır vır vır vır.
Balçiçek: Cellanlenme emen beya. Aranızı düzeltebilirim.
Nazar: Ciyanı onun yüzünden kaybettim ben.
Balçiçek: Ciyan ne alaka? Yoksa siz...
Nazar: Evet.
Balçiçek: Asrette gördü bunu. Ama bişi diyim mi Asret yazıyo buna e. Elinde tutmasını bileceksin. Ben yardıme derim şasen.
Nazar: Ben yapacağımı biliyom.

(Aradan yarım saat geçer. Murat üzgün üzgün oturuyordur. Hasret Muratın yanına çıkar)

Hasret: Murat oca? iyi misin sen?
Murat: (susar)
Hasret: Konuşmuyon ama. Kavaltıdada bişi yemedin. Aç açına olmaz bişiler ye en azından.
Murat: (hasretin yüzüne bakar)
Hasret: Bari ne oldu anlat. Dökesin bana içini. Derdini söylemeyen derman bulamaz derler. Anlat bana adi.
Murat: Sen sevdiğini kaybetsen ama gerçekte nasıl öldüğünü bilmesen ve nasıl öldüğünü öğrensen üstelik en yakın arkadaşınında işin içinde olduğunu öğrensen ne yapardın Hasret? Gülüp oynar mıydın? yoksa kendinle başbaşa kalıp sadece düşünmek mi isterdin? (kalkıp odasına gider)
Hasret: Murat oca dur..(kapıyı kapatır) Murat oca ya.

(Aslı eve Reyhanla döner. Arda gelir)

Aslı: Ardacım hoşgeldin geç.
Arda: Reyhan? kızım sen hangi ara taburcu oldun?
Reyhan: Biraz önce gelmiştik.
Arda: Güzel. Aslı? karar verdin mi ne yapacağına?
Reyhan: Ne?
Aslı: Evet verdim.
Reyhan: Noluyor?
Arda: Mesaj atmışsın bana bu akşam bir yere gidiyormuş. Getir onu dedin.
Aslı: Evet.
Reyhan: Noluyor ya?
Aslı: Hasretle ilgili.
Reyhan: Ne Hasreti? (duraklar) Bi dakka bi dakka..yoksa siz hasreti...ay Aslı başını elin çingenesi için belaya sokacaksın ve Arda sende bunu bile bile yardım edeceksin dimi?
Aslı: Ben demiştim ona. Defalarca uyarı işaretleri verdim. Dinlemedi. Muratı elde etmeye çalışıyor. Edemez. Murat benim. Bana ait o.
Reyhan: Tamam bende Hasreti sevmiyorum. Ama abartmasan?
Aslı: Gerekeni yapıyorum Reyhan.

(Murat valizini toplamıştır. Kapının oraya gelir. Nesrin ve Nakiyeyle karşılaşır)

Nesrin: Murat? Hayırdır nereye böyle elinde valizlerle?
Murat: Şehir dışına çıkıp kafamı dinlemek istiyorum.
Nesrin: Hayır Murat! bu halde yanımdan bir yere ayrılamazsın.
Murat: Hasta değilim anne. İçmedimde bugün. İzin verirsen gitmek istiyorum. Gerçi niye izin istiyorum ki? Nasıl olsa bana karışamazsın.
Nakiye: Murat annen haklı ama.
Nesrin: Ne demek karışamam. Çocuğumsun sen benim. Seni ben doğurdum. Buda 100 yaşınada gelsen sana ve kararlarına karışma hakkımın olduğunu gösterir.
Murat: Bu sözlerin ise beni baskı altında tuttuğunu ve oğlunun sadece haftasonu na kadar kafasını dinlemek istediğini gösterir.
Nakiye: Bence gitme yani. (Nesrin ters ters bakar) Neyse ben yemek yapıyım.(gider Hasret gelir)
Hasret: Oca nereye?
Nesrin: Beyfendi kafasına göre şehir dışına çıkacakmış.
Murat: (sesini yükseltir) Yeter artık anne! 28 yaşına geldim. 30 uma gireceğim nerdeyse. Karşında çocuk durmuyor. Seneler önceki küçük oğlan çocuğu büyüdü ve koskoca adam oldu.
Nesrin: Yani ben gitme desemde gideceksin.
Murat: Evet.
Nesrin: Kaç gün?
Murat: (eliyle 3 günü işaret eder)
Nesrin: (Kapının önünden çekilir) Dikkat et.
Murat: Tamam. (sarılır) Özür dilerim.
Nesrin: Olsun ben özür dilerim bazen büyüdüğünü unutup 8-9 yaşlarındaki halin gözümün önüne geliyor. Bu arada nereye gidiyorsun?
Murat: İzmire. Neyse görüşürüz Hasret. Ödevlerin odamda yatağımın üstünde.
Hasret: Tamam. Görüşürüz.(Murat arabayla uzaklaşır)

(Levent, Muratı görme amaçlı Nesrinlere gelir)

Nesrin: Levent? Hoşgeldin.
Levent: Merhaba Nesrin. Murat nasıl iyi mi?
Nesrin: Çıktı şimdi.
Levent: Nereye?
Nesrin: Şehir dışına gidicekmiş.
Levent: Ne! Nesrin neden gönderdin onu?
Nesrin: Kafasını toparlasın en azından.
Levent: Nereye hangi şehre gidiyor?
Nesrin: İzmire gidecekmiş.
Levent: İzmir mi? Allah kahretsin!
Nesrin: Levent noluyor?
Levent: Ya ya 3 yıl önce kazayı yaptığımız yoldan geçecek. Öbür yollar kapalı. Çalışma varmış. Haberlerde duydum.
Nesrin: Geçsin. Nolucak ki?
Levent: (Nesrine bakar)
Nesrin: Yapmaz. Yapamaz..
Levent: Tanıdığım Muratsa yapar.
Nesrin. (ağlamaya başlar) Levent yapmaz öyle şey..yapar mı?
Levent: Yapar Nesrin yapar! Muratı oğlun olduğu halde tanımıyorsun Nesrin. Murat yapar öyle şey.


Devamı sonra gelecek...(yarın son kısım olarak yazıcam )

Murata ne olacak?
Aslı ve Arda, Hasrete ne yapacak?
Levent, Muratı durduracak mı?

(Akşam olur. Murat bir otele gelir. Hasret, hazırlanıp kapının önüne çıkar)

Hasret: Ava soğukmuş be..(ablasını arar)
Gülnaz: Alu?
Hasret:Alo abla? Asret ben.
Gülnaz: Asret! güzel kardeşim benim..nabıyon?
Hasret: İç kapının önüne çıktım. Sıkılıyom..
Gülnaz: Kız soğuk ava kalın giyineydin?
Hasret: Giyinidim ablam..ya şey sende gelsene senlen gezeriz. Minibüse bin gel.
Gülnaz: Akşam vakti babam bişi demesin?
Hasret: Nolucak ya abla-kardeş gezeriz işte.(burhan hasretin sesini duymuştur bile.)
Burhan: Gezin Gülnaz gezin. 40 Yılda bi görmeye başladık anımefendiyi zaten. Sen gör bari.
Hasret: Babam mı o?
Gülnaz: Evet. İzin veriyo.
Hasret: İyi iyi sen gel.
Gülnaz: Nerde buluşalım?
Hasret: Ya bak ani bu Murat ocanın evi varya oraya gelmeden...(Adamın biri Hasretin ağzına bayıltıcı bez dayar. Hasret telefonu düşürür)
Gülnaz: Asret?
Hasret: ''Bırak beni'' diye bağırır ancak sesi tükenir ve bayılır. Adam Hasreti kucağına alarak arabaya koyar..Gülnaz feryat figen bağırmaktadır

Gülnaz: Babaa!! Anne!!
Burhan: Noluyo beya?
Gülpembe: Noldu Gülnaz?
Gülnaz: Asretle konuşuyoduk...bağarmaya başladı..sesi tükendi..seslendim ama cevap vermedi..Bişi oldu kesin..
Burhan: Ya attı düşmüştür belki.
Gülnaz: Sanmam..
Gülpembe: Nesrin hanım görmüştür belki arayalım.
Burhan: Ay aklınla bin yaşayasın be adi (ararlar)
Nesrin: Buyrun?
Burhan: Ben Buran. Asretin babası..
Nesrin: Evet?
Burhan: Asret...ablasıyla konuşurken sesi kesilmiş ablası merak ediyor. Kapının önündeymiş bi baksanız?
Nesrin: Tabi tabi. (çıkar. Hasretin telefonunu bulur)
Burhan: Ordamı?
Nesrin: (Hasretin telefonu elindedir. Birşey söyleyemez)
Burhan: Nesrin Anım?
Nesrin: ........

(Levent, Reyhanın evine gelmiştir)

Reyhan: Hoşgeldin Levent geç..
Levent: Hoşbulduk.(otururlar)
Reyhan: Nasılsın? gerçi bu soruyu sormak için uygun zaman değil ama...
Levent: Bilmiyorum.....kafam çok karışık..Muratta ortalarda yok..aradım açmıyor. Kapatmış..
Reyhan: Murat yok mu?
Levent: İzmire gitmiş. Ama telefonu kapalı..ulaşamıyorum..
Reyhan: Allah allah..şarjı bitmiş olabilir.
Levent: Öylemi dersin?
Reyhan: Evet. Sen ne sandın ki?
Levent: (susar)
Reyhan: Yok yapmaz öyle şey.
Levent: Bilmiyorum aklıma o geliyor.
Reyhan: Murat akıllıdır..yapmaz öyle şey. Güçlüdür. Selinden sonra nelere katlandı bilmiyor musun? Yapsaydı eğer Selin öldüğü zaman yapardı..

güzel gidiyo

süpermiş tebrikler

(Hasret, dağın başında bir eve getirilir. Adam kucağında Hasretle eve girer. Hasreti iplerle bağlar. Nesrin, Leventi arar)

Levent: Nesrin?
Nesrin: Levent Hasret yok.
Levent: Dur dur bi dakika..nasıl yok?
Nesrin: Ay yok işte. Telefonunu buldum kendi yok ama.
Levent: Baştan anlat hiçbir şey anlamıyorum.
Nesrin: Ya şimdi Hasret, ablasıyla konuşuyormuş. Birden bağırmaya başlamış. Sesi kesilmiş, Telaşlanmışlar tabi beni aradılar. Ben Hasrete bakmaya çıktığımda yerde telefonunu buldum.
Levent: Ne! hayır ya off of!
Reyhan: Noldu?
Levent: 1 dakika Reyhan. He Nesrin ben birazdan geliyorum bekle sen. Murata ulaşırsan söyleme sakın.
Nesrin: Tamam gel hadi.(kaparlar)
Reyhan: Noldu Levent?
Levent: Hasret yok. Kayıp..
Reyhan: Nerde olucak aman uğraşmayın sizde.
Levent: Reyhan sen neler dediğinin farkında mısın allah aşkına?
Reyhan: Elimden ne gelir Levent? daha yeni çıktım hastaneden.
Levent: Yardım isteyen oldumu ki! (kalkıp hızla gider)

(Hasret kendine gelir. Yerde elleri ve ayakları bağlı, ağzı bantlı yatıyordur. Başında o adamı bulur)

Adam: Kıpraşma açıyorum ağzını. Ama uslu durucaksın söz mü?
Hasret: (tamam der gibi başını sallar. Adam bantı açar) Aşağılık erif! niye getirdin beni buraya be!
Adam: Ufak bir mesele var ondan.
Hasret: Kime ne yaptım ben ne suçum var!
Adam: Orasını hanımefendi söylesin.
Hasret: Kimmiş o anımefendi? (İçerden Aslı gelir)
Aslı: Merhaba Hasret.
Hasret: Aslı...senin ne işin var? yoksa senide mi kaçırdı bu erif!
Aslı: Yoo.
Hasret: Çöz beni o alde nolur ya..
Aslı: Ufak bir işimiz var seninle. Misafirimizsin.
Hasret: Naptım ben söylesene!
Aslı: Sen biliyorsun...
Hasret: (ne der gibi başını sallar)

(Levent, gelir)

Nesrin: Gel Levent geç.
Levent: Ya buralardadır nereye gidicek?
Nesrin: Ay yok işte anla artık.
Levent: Dolaşıyordur.
Nesrin: Bağırmasından bahsediyorum. Şimdi ne yapıcaz onu düşünelim.
Levent: Polisten başka çare gözükmüyor ama..
Nesrin: 24 Saaten önce kayıp sayılmaz.
Levent: Yarına kadar beklemek zorundayız o halde. Yarın bakarız bir çaresine.
Nesrin: Haklısın. Şey..Murata ulaşabildin mi?
Levent: Ne yazıkki.
Nesrin: Deli edicek bu çocuk beni allahım ya!
Levent: Çocukluk tarafı mı kalmış.
Nesrin: O hala 10 yaşında bir çocuk Levent.
Levent: Ulaşayım ben bi ona biliyorum yapıcağımı.
Nesrin: Ya hayır insan bi arar anne geldim diye. Hiiç. Her işi böyle bunun zaten.
Levent: Uyumuştur belki.
Nesrin: Saat 9 Levent.
Levent: Yorgundur.
Nesrin: Murat yorgun olsa ya öğlen uyur yada akşam geç uyur 9-10 gibi hayatta uyumaz.
Levent: Şarjı bitmiştir dedi Reyhan ama..
Nesrin: Sanmam.

Hasret: Neyi biliyomuşum ben?
Aslı: Muratı nasıl elimden almaya çalıştığını biliyorsun mesela..
Hasret: Murat ocayı mı? o senin değilki zaten.
Aslı: Ne diyorsun sen be!
Hasret: O ikimizinde değil. O kimsenin değil.
Aslı: (ses tonu yükselir ve bağırmaya başlar) Sen beni kıskanıyorsun beni çekemiyorsun senden daha güzel daha zenginim diye Murata olan hisleriminde farkındaydın sen! intikam almak..sırf canımı yakmak için Muratla ilişkin var!
Hasret: (gözleri dolar) sen ne diyosun be! ne ilişkisi? olmayacak öyle bişi. Ocam o benim be..
Aslı: Yalanında böylesi! Kapa şunun ağzını.(adam bantlar) Bana yaptıklarının bedelini fitil fitil ödeyeceksin anlaşıldımı! (Adamla Aslı dışarı çıkarlar. Hasret ağlıyordur.)

(Murat dolaşmaya çıkar. Leventi arar)

Levent: Nesrin! arıyor!
Nesrin: Ben burda yokum Levent.
Levent: Alo Murat!
Murat: Naber Levent?
Levent: İyiyim Murat sen nasılsın merak ettim seni..
Murat: Bilmiyorum iyiyim veya değilim.
Nesrin: (hoparlör diye işaret eder. Levent hoparlöre alır)
Levent: O nasıl bir cümle şimdi?
Murat: Fiziken iyiyim ama ruhen değilim.
Levent: Murat nerde olduğunu söyle yanına geleyim istersne he?
Murat: Gelme Levent..yanlız kalmak istiyorum.
Levent: Murat lütfen nolur. Bak yardımcı olurum sana.
Murat: O kadarda değilim. Yardımına ihtiyacım yok.
Levent: Lütfen bak..
Murat: Levent..Hasrete söyle ödevlerini..yapsın olur mu.
Levent: Yapıyor merak etme..Murat bak son kez söylüyorum.(Murat sözünü keser)
Murat: Gelme Levent..
Levent: Neyse görüşürüz.
Murat: Bay. (kaparlar)
Nesrin: Of Murat ya of!
Levent: İnat işte inat..

(Sabah olmuştur. Hasret, tüm gece ağlamıştır. Anca yarım saat kadardır uyumaktadır. Adam bir tepside yemekle hasrati uyandırır ve ellerini ve ağzını çözer)

Adam: Bunları ye ama sakın bir aptallık yapayım deme..sonucu iyi olmaz senin için..(Gider)
Hasret: Pislik erif..

(Murat, kazayı yaptıkları yere gider. Etrafı izlemeye başlar. Elinde Selinin fuları vardır. Torpidodan silah alır. (o sırada murat gösterilmiyordur ) Ateş eder ve Selinin fuları yere düşer....)

Bölüm Sonu..

Hasretin Murat hocaya söylediği şarkı= Teoman-Çoban Yıldızı
Murat-Levent-Hasret sahnesinde çalan şarkı= Şebnem Ferah-Eski


Yorum bekliyorum