Murat restorana geldiğinde Levent çoktan masadaki yerini almıştı.
Gülerek Hasret’in ayırttığı masaya baktı. Levent’i görünce şaşırdı.
Levent de Murat’ı gördüğüne çok şaşırmıştı. Murat hızla Levent’in
oturduğu masaya yaklaştı.

Murat: Ne yapıyorsun burada?
Levent: Hasret’i bekliyorum. Sen?
Murat: Ben de

Murat
masadaki boş sandalyelerden birine oturdu. İkisi de şaşkın birbirlerini
süzüyorlardı. O sırada Hasret kapıda belirdi. Kısa bir an ikisine baktı
ve sonra gülümseyerek masaya yürüdü. Hasret’in geldiğini önce Levent
fark etti. Levent’in yüzünde beliren gülümsemeyi gören Murat arkasını
dönünce Hasret’i gördü. Hasret ikisine de gülümsedi ve masaya yaklaştı.
Murat ve Levent aynı anda ayağa kalktılar. Murat çok tedirgin olmuştu.

Hasret: Hoş geldiniz.
Levent: Hoş bulduk.
Murat: Hoş bulduk.

Hasret
masaya oturunca Murat ve Levent de oturdular. Murat hala yolunda
gitmeyen bir şeyler olduğu hissinden kurtulamamıştı. Hasret’e baktı
endişeyle.

Hasret: İkinizi de buraya çağırdım. Çünkü size
teşekkür etmek istiyorum. (Hasret burada Levent’e bakıyordu). Benim için
çok güzel şeyler yaptınız. Hayal edemeyeceğim şeyleri bile gerçek
kıldınız. (Sonra Murat’a döndü, ona bakarak). Bana olan inancın o kadar
büyüktü ki, kendimi her an başarmak zorunda hissettim. Başkası olsa
benim için o kadar sabretmezdi. Ama sen ettin. Sokaktaki çiçekçi kızdan
bir şarkıcı yarattın (Hasret’in dudaklarında acı bir tebessüm belirdi).
Çok teşekkür ederim.
Murat bir şey söyleyemedi, içindeki tarif edilmez sıkıntı giderek artıyordu. O sırada garson Hasret’e yaklaştı.

Garson: İyi akşamlar, ne arzu ederdiniz?
Hasret: Ben bir kahve alacağım. Sütlü.
Levent: Beyaz şarap.
Garson: Tabii.
Murat (Hasret’e dik dik bakarak ve sert bir sesle): Ben de kahve.
Garson: Süt ister miydiniz efendim?
Murat
(Bakışlarını Hasret’in suratından çekmeden): Sütsüz. (Hasret Murat’ın
ses tonundan rahatsız olmuştu, bir an başını önüne eğdi sonra Levent’e
döndü).

Hasret: Levent, sana da çok teşekkür ederim. Her şey
bitti dediğim anda sen tuttun elimden. Her zaman yapabileceğimi
söyledin. Benim başarım için belki de benden çok çalıştın. Gerçekten çok
sabırlısın.
Levent (dayanamadı): Hasrettt!
Hasret (Başını cama
çevirdi hemen) Bugünlerde hava bayağı soğuk değil mi? (Levent lafının
kesilmesinden şaşkın içini çekti. Hasret devam etti kararlı bir ses
tonuyla). Paltolarına sıkı sıkı sarılmış yürüyen insanları görünce hep
bir anımı hatırlarım. Orta bire gidiyordum. Hiç unutmam. Hava çok
soğuktu (Gülerek). Herhalde İstanbul’un en sert kışlarından biriydi.
Yerde bir karış kar vardı. Matematik dersindeydik (Murat büyülenmiş gibi
Hasret’i dinliyor, bu konuşmanın sonunun nereye varacağını endişeyle
bekliyordu) O zaman da matematikte iyi değildim. Hoca, ya beni derse
kaldırırsa diye ter içinde kaldım (Hasret o sırada sanki o anları
yeniden yaşıyormuşçasına heyecanlanmıştı. Garson kahvesini getirdi).

Garson: Kahveniz hanımefendi.
Hasret: Teşekkür ederim.
Garson (Levent’in içkisini verdi): Buyrun efendim.
Levent: Teşekkürler.
Garson: Afiyet olsun.

Hasret:
Ben korkudan ter dökerken kapı açıldı. (Hasret bakışlarını masaya
dikmiş anlatmaya devam ediyordu). Müdür yardımcısı Selahattin Bey girdi
içeri. Yanında da bir kadın. Beni ve iki arkadaşımı yanına çağırdı. Al
bakalım Hasret dedim içimden, korktuğun başına geldi işte (Yüzünü
buruşturdu) Soru soracaklar diye kalbim küt küt atıyordu. Selahattin Bey
Okul Aile Birliğinin fakir öğrencilere manto yardımı yapacağını söyledi
(Hasret’in sesi çatladı). Birden yüzüm kıpkırmızı oldu (içini çekti)
Ateş bastı. Bütün sınıf bize bakıyordu (Gözleri doldu ve sesi
boğuklaştı). Birer naylon torbayı elimize tutuşturdular. Güle güle
giyin, deyip gittiler. O an yer yarılsa da içine girsem diye düşündüm.
Akşam eve gidince babama anlattım. Babam, bana sarıldı,götür geri ver,
dedi. Ben istemiyorum de, babam bana alacak de (Hasret acı acı gülümsedi
ve Murat’a bakarak tamamladı sözlerini). Hayatımda bu kadar
gururlandığımı hatırlamıyorum. Ertesi gün götürüp geri verdim. Babam o
kış bana yeni bir manto alamadı. Ama ben hiç üşümedim (Murat büyülenmiş
gibi Hasret’in yüzüne bakıyordu. Hasret yine önüne bakmaya başladı). Bir
hırkayla bütün kış okula gidip geldim (Levent’e bakarak devam etti)
Hasta da olmadım (Kısa bir an Murat’a baktıktan sonra bakışlarını tekrar
boşluğa çevirdi). Şimdi , siz de benim elime bir torba tutuşturmaya
çalışıyorsunuz (Tekrar Murat’a çevirdi bakışlarını). Siz de benim
iyiliğim için yapıyorsunuz bunu, biliyorum.
Murat (dayanamayarak araya girdi): Hasret, lütfen bir saniye.

Hasret
(Murat’a döndü ve lafına devam etmesine izin vermeyerek sertçe). Siz
konuşurken her şeyi duydum. Bunu iyi niyetle yaptığınızı biliyorum.
Fakir bir kızın hayalini gerçekleştirmek istiyorsunuz. Ama ben, o
paltoyu götürüp geri veren Hasret’im. Ve öyle de kalmaya devam edeceğim
(Hep Murat’a bakarak) Ne albüm, ne para, ne de şöhret. Hiçbir şeye
ihtiyacım yok (Kısa bir sessizlik oldu). Hasret yine ortaya konuşarak).
Merak etmeyin siz olmasanız da üşümem ben (Hasret sustu, kısa bir süre
Murat’a bakmaya devam etti, sonra başını önüne eğdi ve yerinden kalkarak
son sözünü söyledi) Bundan sonra ikinizi de hayatımdan çıkarıyorum.

(Murat
da Levent de donakalmışlardı. Hasret son kez Murat’a baktı ve çantasını
alarak kapıya yöneldi. Murat kısa bir an önüne baktıktan sonra arkasını
döndü ve Hasret’in dimdik, gururla kapıdan çıkışını izledi. Sonra
Levent’ dönüp sorgular gibi baktı).

Murat odasında Hasret'in resmine bakıp dans ettikleri geceyi hatırlamaktadır. Sonra Hasret'i arar.
Murat: Merhaba Hasret, nasılsın?
Hasret: İyiyim. Sen nasılsın?
Murat: Sağol ben de iyiyim. Bu gece bir planın yoksa dışarı çıkalım mı?
Hasret: Olur, çıkalım.
Saime gelir, Hasret annesine fısıldayarak "Murat" der.
Murat: O zaman ben bir saat sonra seni alırım, uygun mu senin için?
Hasret: Ne uygun mu? (Annesine laf yetiştirirken cümleyi duyamadı tabii kız )
Murat: Bir saat sonra hazır olur musun yani?
Hasret: Aa, tabii olurum, hazır olurum ben. (Sanki karşısında Murat varmış gibi elini kolunu nereye koyacağını bilememektedir )
Murat: Çok güzel bir yere götüreceğim seni.
Hasret: Tamam, görüşürüz.
Murat: Görüşürüz.
Hasret koşa koşa hevesle hazırlanmaya gider.