Dün gece yine ölümle burun buruna geldim. Kendime bir zarar geleceğinden değil ama karım Fatma ne yapar sonra.Biz Akşam yemeğimizi saat 11-12 gibi yerdik ama ev sahiplerimizin misafiri geldiğinden geç saatlere kadar oturup yatmadılar. Neyse ki konukların gitmesiyle birlikte uykuya daldılar.Bir süre ortalığın sakinleşmesini bekleyip yiyecek toplamaya başladım.Bugün misafirler geldiği için menü çok engindi.Pasta ve börek kırıntılarına bayılırız. Her neyse ben
nevaleyi toplarken birden mutfağın ışığı yandı ve "Aaaaaa! Karafatma" diye bir ses duydum.Salak adam ben bir erkeğim Fatma da nereden çıktı.
Benimadım İsmail. Böyle şeyler delikanlıyı bozar.Hadi beni karımla karıştırdın diyelim. Sen ne korkak bir adamsın. Benim kaç katım büyüklüğünde olmana rağmen bu bağırışta ne böyle? O korkunç sesin kesilmesiyle birlikte, sanki ben ona bişey yapmışım gibi beni kovalamaya başladı. İnanın o kadar da dikkat ediyorum tabak, çanak,bardak üzerinde dolaşmamaya çünkü bu dingilin karısı çok titiz.Bazen diyorum ki bu gıcıkların misafiri geldiğinde git ortalarda dolaş böylelikle utanılacak duruma düşsünler.Ama yapamıyorum işte ne olursa olsun ekmek yediğin tekneye kötü gözle bakmamak gerekir. Ben eve geldiğim ilk yılları hatırlıyorum da ne güzeldi o günler. Rahmetli kayınbabam ve kayınvalidem
beni evlerine kabul etmişlerdi. O zamanlar rahattık çünkü ev sahibimiz Rıza amca kördü. Bu sebeple evin heryerinde rahatça dolşabiliyorduk.hatta Rıza amcayla aynı sofrada yemek yediğimizgünlerde
oldu.Gerçi bizleri görebilseydi nasıl davranırdı bilmem ama o hep yüreğimizde yaşayacak. Rıza amcanın durumu pek iyi sayılmazdı, memur emeklisiydi. Bu evde rahmetli karısınınmış. Bu yüzden yiyecek konusunda pek fazla seçeneğimiz yoktu ama daha mutlu ve huzurluyduk.
Rıza amca birgün görünmez kazaya kurban. Gerçi onun için bütün kazalar görünmezdi. Rıza amcanın toprağa verildiği gün bizde oradaydık. Karşı komşusu Osman Zeki bey bize geldiğinde ceketini asmıştı. Bizde bunu fırsat bilip ceketin cebine girdik.Ardından Osman Zeki beyle
birlikte mezarlığa doğru yola koyulduk.Rıza amcanın üç tane oğlu vardı ama şimdiye kadar sadece nüfusta gözüküyorlardı. Hayırsızlar daha ilk günden evi satışa çıkardılar. Evi şu anda oturan adam ve karısı satın aldı. Eve ayak basmalarıyla kayınbabam ve
kayınvalidemi öldürmeleri bir oldu. Adam sonra iğrenerek bedenleri kağıda sararak çöpe attı. Sanki kendisi çok temizmiş gibi. Halbuki tuvaletten çıktıktan sonra ellerine, yıkamadığına defalarca şahit oldum.Şimdilerde
kendine rahmetli kayınvalidemin resmi olan bir ilaç almış, durmadan üzerimize sıkıp duruyor. Kayınvalidem Sultan hanım gençliğinde fotomodel olduğu için bu tür ilaçların üzerinde resmi bulunuyor. Hatta bir iki reklam filminde de oynamıştı ama evlenince mecburen bıraktı. Çünkü kayınbabam tam bir osmanlı erkeğiydi. Bu güne kadar rahmetli Rıza amcanın anısına bu evde oturduk ama daha fazla dayanacak halimiz kalmadı. Eşe dosta haber saldık. Kendimize göre bir ev bulur bulmaz taşınacağız buradan. Belki de sizin evinize yerleşiriz hayat bu belli mi olur?